Pubers en jong volwassenen

Pubers en jong volwassenen

Een fase in het leven waarin erg veel gebeurt en verandert. Zowel fysiek als mentaal is niets meer hetzelfde. Dit geeft onzekerheid en het zelfvertrouwen blijkt wat minder te worden. Vragen die op dat moment boven kunnen komen zijn: Wat wil ik? Wat moet ik? Wat kan ik?

Een vaak gebruikte uitdrukking is dan ook:
"kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen".

Ervaringen van pubers

Communiceren met je puber: 10 veelgemaakte fouten

Soms voelt het alsof het onmogelijk is om met je puber te communiceren. Veel ouders raken daardoor gefrustreerd. Als ze hun puber vragen “Hoe was je dag?” zeggen veel pubers “wel oké” terwijl ze al onderweg zijn naar hun kamer waar ze de rest van de avond blijven. Al lijkt het alsof ze non-stop aan het praten – en what’s appen – zijn met hun vrienden lijken ze niks te zeggen te hebben als het aankomt op praten met hun ouders.

Gezonde communicatie maakt deel uit van een goede relatie. Echter veel pogingen van ouders om hun pubers aan te moedigen om te communiceren hebben juist een averechts effect en kunnen ervoor zorgen dat pubers juist hun mond houden. In plaats van een stimulans om te praten zorgen deze communicatiefouten er juist toe dat ze helemaal niet meer met je willen praten.

1. Bagatelliseren van hun situatie 

Een bad hair day, een date die afgezegd wordt of een probleem met vrienden kunnen echte crisissituaties zijn voor pubers. Ook al ben jij misschien met veel belangrijkere situaties bezig in je leven, toch is het belangrijk te realiseren dat deze puberproblemen een grote impact op hun leven kunnen hebben. Vermijd om dingen te zeggen als “Get over it”, of “Ach, zo erg is dat niet”. Dit soort opmerkingen zullen alleen maar bevestigen dat jij als ouder hen niet begrijpt en het geen zin heeft om met jou te praten.

2. Het opnemen voor hun aartsvijand

Als je puber boos of verdrietig is over het gedrag van iemand anders ga dan niet het gedrag van die persoon verklaren of rechtvaardigen. Als je dat doet zal je puber zich alleen maar meer terugtrekken. Zeggen dat de leraar waarschijnlijk “geen keus had om haar stem te verheffen omdat je anders toch niet zou luisteren” zal je puber alleen maar meer frustreren. Luister in plaats daarvan gewoon naar haar als ze haar gevoelens uit en laat het verdedigen van de aartsvijand maar even achterwege.

3. Sarcastisch reageren

Hoewel humor en plagen goed zijn in gezonde relaties, kan sarcasme kwetsend zijn. Zeker als de relatie met je puber al gespannen is moet je sarcastische opmerkingen vermijden. Zelfs als je het alleen grappig bedoelt kan het kwetsend opgevat worden. Sarcasme moet met mate gebruikt worden zelfs als je een gezonde relatie met je puber hebt.

4. Het niet erkennen van de gevoelens van je puber

Pubers kunnen vaak erg dramatisch zijn en vaak slaan hun emoties nergens op in de ogen van volwassenen. Opmerkingen als “Je moet niet zo boos reageren” of “Waarom wordt je zo boos over zoiets kleins?” ontmoedigen je puber om hun gevoelens met je te delen. Zelfs als je de emoties niet begrijpt kun je ze wel erkennen.

5. Laat het gesprek niet over JOU gaan

Het gesprek zo verdraaien dat het over jou gaat zal de situatie niet helpen. Hoewel er absoluut momenten zijn om je eigen ervaringen te delen of te verklaren is het belangrijk om lezingen over je eigen leven te geven of om hun leven met JOUW leven te vergelijken. Dingen zeggen als “oh maar dat is nog niks vergeleken met hoe ik het had als kind” zal er waarschijnlijk voor zorgen dat je puber per direct stopt met het delen van zijn/haar problemen.

6. Onmiddellijk je oordeel geven

Door je afkeuring direct in het begin van een gesprek te uiten zal er voor zorgen dat je puber zich meer van je afsluit. Focus eerst eens op het verhaal van je puber voordat je je eigen mening geeft. Alleen als je gehoord hebt wat ze te zeggen hadden kun je je bezorgdheid uitspreken. Gebruik ‘ik’ om je gedachten te uiten. Zeg dingen als “ik vraag me af wat er gebeurd zou zijn als je dit direct tegen je vriendin gezegd had” of “ik denk dat het nuttig kan zijn om het met je leraar over dat cijfer te hebben”. Vermijd het gebruik van zinnen die beginnen met “Je had moeten…” aangezien dit alleen maar verdedigende houding op zal roepen.

7. Geschokt reageren

Pubers doen of zeggen vaak dingen om je te choqueren. Als je puber thuis komt met paars haar of je een gruwelijk verhaal vertelt probeer dan niet uw ontzetting te laten zien. In plaats daarvan kun je beter op een rustige manier reageren. Ontzetting of afkeuring zal je pubers aandachtvragende gedrag alleen maar aanmoedigen om door te gaan.

8. Het probleem voor je kind oplossen

Het is moeilijk om te zien dat je puber een probleem heeft. Maar als je het probleem voor hem/haar gaat oplossen zullen ze niet leren hoe ze problemen op kunnen lossen op hun eigen manier. Inspringen en het proberen op te lossen is misschien niet wat je puber nodig heeft. In plaats daarvan kun je je puber haar gevoelens laten uiten en vragen of ze hulp bij nodig heeft bij het oplossen van het probleem. Als ze hulp wil zorg dan dat jullie het SAMEN oplossen.

9. Je puber dingen verwijten

Zeggen tegen je puber dat iets haar schuld is zal alleen maar olie op het vuur gooien, vooral in het begin van een gesprek. Hoewel het belangrijk is dat je puber verantwoordelijkheid neemt voor haar gedrag zullen beschuldigingen zorgen dat het een heel kort gesprek wordt. Vermijd dingen te zeggen als “Nou, dat zou niet gebeuren als je niet constant zo onbeleefd was”. Vraag in plaats daarvan dingen als “Als je het opnieuw zou kunnen doen, zou je dan iets anders doen?”. Help haar te accepteren dat ze ook een eigen verantwoordelijk heeft in de situatie maar vermijd het om haar de schuld te geven van het hele probleem.

10.  Je pubers grootste ideeën niet steunen

Pubers hebben vaak grootse ideeën die niet realistisch lijken. Hoewel het belangrijk is om te vermijden dat je puber in een fantasiewereld leeft zijn er stappen die je kunt nemen om je support te laten zien.

Als je puber bijvoorbeeld zegt: “als ik ouder ben wil ik een reis om de wereld maken”, zeg dan niet “Dan moet je eerste de loterij winnen als je denk dat je dat kunt betalen”. Stel je in plaats daarvan nieuwsgierig op en stel vragen als “Hoeveel denk je dat dat zou kosten?” of “Wauw, dat zou gaaf zijn om de andere kant van de wereld te zien”. Opbouwend reageren kan je puber aanmoedigen om verder te vertellen en het gesprek gaande te houden.

Op welk communicatie vlak loopt het tussen jou en je puber moeizaam?
Neem contact op